Linux i Windows – wzajemny dostęp zapisanych do plików

Wiele osób decyduje się na zainstalowanie Linuxa w opcji: „jako drugi system”. Sytuacja ta oznacza, iż zaraz po uruchomieniu komputera możemy wybrać, który system wystartuje tym razem na ekranie. Co dzieję się wtedy z plikami pozostawionymi na innych partycjach?

Posiadanie dwóch systemów na jednym komputerze nie jest niczym niespotykanym. Zdarzało się, że i Windows był obecny na jednej maszynie nawet w więcej niż 2 wersjach (np. XP, Vista, 7). Jest to dobry pomysł na okres przejściowy. Sytuację w której migrujemy (zmieniamy środowisko) na nowy OS pozwalamy uczynić nieco mniej bolesnym i gwałtownym. Dojście do pełnej wydajności na nowych narzędziach wymaga nieco czasu i warto mieć do czego się odwołać w sytuacji kiedy nie ma zbyt wiele czasu na zastanawianie się : jak to zrobić?

Systemy znajdujące się na jednym dysku nie uruchamiają się jednocześnie. Korzystamy tylko z jednego na raz. Windows i Linux pracują oczywiście na różnych systemach plików. Windows zazwyczaj na ntfs Linux zaś na ext4. Często dochodzi do sytuacji kiedy ważne pliki mamy zapisane na obu systemach i są one w ciągłej obróbce. Sama różnica w systemie plików to jednak nie wszystko, chciałoby się płynnie przechodzić pomiędzy katalogami, nawet kiedy są zapisane w innej organizacji.

Jest to możliwe na Linuxie który rozpoznaje partycje zarówno ze „swoim” systemem plików jak i te których używa windows (ntfs, fat32 itp). Traktuje je jak zwyczajną partycję którą montuje (udostępnia w systemie) na żądanie użytkownika. Możliwości te powodują iż nie jest konieczne robienie kopii ważnych plików dla każdego sytemu osobno bo jest do nich ciagły dostęp.

Z windowsem nie jest tak łatwo. Nie rozpoznaje on innych systemów plików oprócz swoich własnych. Linux jest dla niego w pewnym sensie niewidzialny. Wymusza to konieczność przelogowywania się lub trzymania danych na nośniku zewnętrznym lub w chmurze. Nie ma możliwości dostępu do plików bezposrednio.